Joepie ... weeral feest ...
De trainingen beginnen stilaan beter te gaan ... nog niet voldoende om mij aan wedstrijden te begeven, dus blijven we nog even langs de zijlijn staan.
En daar is het ook soms genieten geblazen ... zoals vandaag ... mijn "trainingsmakker" Mats won immers op een schitterende wijze de 5000m, en werd alzo BELGISCH KAMPIOEN! Een hele dikke proficiat Mats !!!
En daar is het ook soms genieten geblazen ... zoals vandaag ... mijn "trainingsmakker" Mats won immers op een schitterende wijze de 5000m, en werd alzo BELGISCH KAMPIOEN! Een hele dikke proficiat Mats !!!
Watch out ... here I come ...
Ik haalde gisteren mijn voorlopig rijbewijs ! Iedereen is dus gewaarschuwd :-) ... vanaf nu maak ik de wegen "onveilig" in de omgeving van Heist-op-den-Berg, op weg naar de piste in Lier en het Bloso-domein in Hofstade ... Maar ik kan jullie al een beetje geruststellen ... intussen heb ik mijn eerste metertjes gereden, en zowel papa als de andere weggebruikers zijn er zonder kleerscheuren uitgekomen.
En het lopen ? Ik begin stilaan terug een beter gevoel te krijgen. Voor het eerst sinds maanden kon ik maandag een duurloopje afwerken van 50 minuten, en mijn "drempel"'training vanmorgen op de piste in Lier geeft mij vertrouwen voor de komende weken.
Verder blijven "werken" is de boodschap.
Deze week is het ook uitkijken naar donderdagavond. Om 18u05 begint trainingsmakker Mats in Ostrava aan zijn eerste grote Europese avontuur. Wij duimen alvast voor hem ... en zijn er alvast van overtuigd dat hij er een mooie 10000m-tijd zal neerzetten.
En het lopen ? Ik begin stilaan terug een beter gevoel te krijgen. Voor het eerst sinds maanden kon ik maandag een duurloopje afwerken van 50 minuten, en mijn "drempel"'training vanmorgen op de piste in Lier geeft mij vertrouwen voor de komende weken.
Verder blijven "werken" is de boodschap.
Deze week is het ook uitkijken naar donderdagavond. Om 18u05 begint trainingsmakker Mats in Ostrava aan zijn eerste grote Europese avontuur. Wij duimen alvast voor hem ... en zijn er alvast van overtuigd dat hij er een mooie 10000m-tijd zal neerzetten.
Geen nieuws ... goed nieuws ...
De examens zitten er eindelijk op ... tijd om nog eens de bloemetjes buiten te zetten ...
Vanaf morgen kunnen we ons dan ook terug concentreren op de verdere "voorbereiding" van het zomerseizoen. Nu mijn scheenbeenletsel(tje) blijkbaar definitief tot het verleden behoort, kan ik terug de normale trainingen hervatten. Na een nieuwe rustperiode beperk ik mij sinds 3 weken tot een half uurtje loslopen om de twee dagen ... er is dus nog een beetje werk aan de winkel !
Vanaf morgen kunnen we ons dan ook terug concentreren op de verdere "voorbereiding" van het zomerseizoen. Nu mijn scheenbeenletsel(tje) blijkbaar definitief tot het verleden behoort, kan ik terug de normale trainingen hervatten. Na een nieuwe rustperiode beperk ik mij sinds 3 weken tot een half uurtje loslopen om de twee dagen ... er is dus nog een beetje werk aan de winkel !
En natuurlijk werken we in deze ideale omstandigheden ook aan onze conditie ...
... in dit ware "loopparadijs" ...
Via deze link http://maps.google.be/maps?hl=nl&biw=1034&bih=684&q=sjelborg&um=1&ie=UTF-8&sa=N&tab=wl krijg je een idee van het "groen" dat deze kant van Denemarken rijk is ...
Via deze link http://maps.google.be/maps?hl=nl&biw=1034&bih=684&q=sjelborg&um=1&ie=UTF-8&sa=N&tab=wl krijg je een idee van het "groen" dat deze kant van Denemarken rijk is ...
Tijdens onze avondwandeling werden we "vergezeld" door een zeehond(je) ...
Tijdens onze avondwandeling konden we niet alleen genieten van de mooie wandelwegen en de schitterende zonsondergang, maar ook van het gezelschap van een zeehond(je) ... al bleef die wel op een veilige afstand alles gadeslaan ...
Een update ...
Even van de rust van de paasvakantie gebruik maken om eindelijk mijn blog eens aan te vullen. We doen dit vanuit het zonovergoten Sjelborg (West-Jutland/Denemarken) waar we volop genieten van onze laatste vakantiedagen.
Eerst nog even terugblikken op het einde van het veldloopseizoen ... en daarover kunnen we héél kort zijn : het was rotslecht. Ondanks het goede gevoel op training liep het in Hannuit van geen kanten. Totaal ontredderd gaf ik er bij het ingaan van de laatste ronde de brui aan.
Begin maart nog een zijsprongetje gemaakt om deel te nemen aan de veldloop van Opwijk ... een loodzware veldloop met veel draaien en keren en modder in overvloed. Ondanks mijn zege kon ik moeilijk tevreden huiswaarts keren.
Eerst nog even terugblikken op het einde van het veldloopseizoen ... en daarover kunnen we héél kort zijn : het was rotslecht. Ondanks het goede gevoel op training liep het in Hannuit van geen kanten. Totaal ontredderd gaf ik er bij het ingaan van de laatste ronde de brui aan.
Begin maart nog een zijsprongetje gemaakt om deel te nemen aan de veldloop van Opwijk ... een loodzware veldloop met veel draaien en keren en modder in overvloed. Ondanks mijn zege kon ik moeilijk tevreden huiswaarts keren.
Het gezegde "last but not least" was zeker niet van toepassing voor mij tijdens het BK in Oostende, want wat ik daar heb laten zien tart alle verbeelding. Een complete afgang : na nauwelijks 200 m wedstrijd had ik al het gevoel dat ik niet in aanmerking zou komen voor een ereplaats ... het ging van kwaad naar erger, en ik eindigde de wedstrijd aan het tempo van een doorsnee jogger op de 34ste plaats.
... We kennen de oorzaak van mijn falen, en daar zal IK nog moeten aan werken in de toekomst ...
Na het BK was het dan ook hoog tijd om het hoofd leeg te maken, en atletiek voor 14 dagen volledig opzij te schuiven.
En dat hebben we gedaan ... Te beginnen tijdens het weekend van 18 maart in Weert (Nederland) waar we met de ganse bende - met een weekje vertraging - de verjaardag van papa hebben gevierd.
... We kennen de oorzaak van mijn falen, en daar zal IK nog moeten aan werken in de toekomst ...
Na het BK was het dan ook hoog tijd om het hoofd leeg te maken, en atletiek voor 14 dagen volledig opzij te schuiven.
En dat hebben we gedaan ... Te beginnen tijdens het weekend van 18 maart in Weert (Nederland) waar we met de ganse bende - met een weekje vertraging - de verjaardag van papa hebben gevierd.
Intussen hebben we - sinds zaterdag - onze "tenten" opgeslagen op 900 km van huis. We verblijven in Sjelborg (Esbjerg), en logeren in een mooi vakantiehuis aan de rand van een schitterend uitgestrekt natuurdomein.
Rustige duurloopjes staan er sinds twee dagen op het menu, en dat is genieten onder een stralende zon en in een schitterende natuur.
Aan avonturen geen gebrek ... zo vertrokken we eergisteren voor een lange duurloop ... hadden we het ons zo moeilijk gemaakt door allerlei kleinere paden te belopen dat we volledig gedesoriënteerd waren, en toen we uiteindelijk aan het meer (Marbaek) uitkwamen, moesten we er plots een versnelling uitpersen omdat een Jutlandse heidekoe het nodig vond de achtervolging in te zetten ... misschien had het beest(je) wel vredelievende bedoelingen, maar we namen liever het risico niet in aanraking te komen met haar/zijn gevaarlijk uitstekende hoorns ...
Rustige duurloopjes staan er sinds twee dagen op het menu, en dat is genieten onder een stralende zon en in een schitterende natuur.
Aan avonturen geen gebrek ... zo vertrokken we eergisteren voor een lange duurloop ... hadden we het ons zo moeilijk gemaakt door allerlei kleinere paden te belopen dat we volledig gedesoriënteerd waren, en toen we uiteindelijk aan het meer (Marbaek) uitkwamen, moesten we er plots een versnelling uitpersen omdat een Jutlandse heidekoe het nodig vond de achtervolging in te zetten ... misschien had het beest(je) wel vredelievende bedoelingen, maar we namen liever het risico niet in aanraking te komen met haar/zijn gevaarlijk uitstekende hoorns ...
... enkele mooie prentjes ... geniet even mee ...
... fun op de fiets en het strand ...
... en deze mag ook niet ontbreken ... Zijn er een paar "grammetjes" teveel aan papa ? ... Of zullen we het houden bij de balk die rot was ? ...
Europees veldloopkampioenschap voor clubteams
San Vittore Olona ... één maal per jaar tovert men dit authentieke pittoreske Italiaans dorpje, gelegen op een boogscheut van Milaan, om tot het mekka van het Europese - en de laatste jaren zelfs Afrikaanse - veldloopgebeuren.
De inwoners aldaar kijken al lang niet meer op van het mediacircus dat daar dan neerstrijkt, want dit weekend vond de veldloop "Cinque Mulini" al voor de 79ste keer plaats.
De inwoners aldaar kijken al lang niet meer op van het mediacircus dat daar dan neerstrijkt, want dit weekend vond de veldloop "Cinque Mulini" al voor de 79ste keer plaats.
Deze keer moest de veldloop het echter stellen zonder de gebruikelijke Afrikaanse vedetten. De wedstrijd was dit jaar het toneel voor de Europese veldloopkampioenschappen voor clubteams.
Het begon voor ons zaterdagmorgen, toen het om 7u verzamelen geblazen was op de luchthaven van Zaventem. Na een vlucht(je) van anderhalf uur werden we door de organisatoren opgewacht op de luchthaven van Milaan-Malpenza. Zij brachten ons van daaruit naar ons hotel in Solbiate. Een mooi hotel, gelegen op 15 minuutjes van de omloop, met uitzicht op een golfresort.
's Namiddags kregen we dan de gelegenheid het parcours te verkennen ... Eerste indruk: mooi, maar zwaar met een unieke passage doorheen twee authentieke watermolens. We lopen als het ware twee huizen binnen en buiten - inclusief trappenwerk ! Voor meer foto's verwijs ik jullie graag naar het fotoalbum !
Het begon voor ons zaterdagmorgen, toen het om 7u verzamelen geblazen was op de luchthaven van Zaventem. Na een vlucht(je) van anderhalf uur werden we door de organisatoren opgewacht op de luchthaven van Milaan-Malpenza. Zij brachten ons van daaruit naar ons hotel in Solbiate. Een mooi hotel, gelegen op 15 minuutjes van de omloop, met uitzicht op een golfresort.
's Namiddags kregen we dan de gelegenheid het parcours te verkennen ... Eerste indruk: mooi, maar zwaar met een unieke passage doorheen twee authentieke watermolens. We lopen als het ware twee huizen binnen en buiten - inclusief trappenwerk ! Voor meer foto's verwijs ik jullie graag naar het fotoalbum !
Een stralend zonnetje maakte dat wij zondag kort na het middaguur onze wedstrijd mochten afhaspelen in een kleine 20 graden. 84 vertrekkers ... 16 clubteams hadden zich ingeschreven, met de Spaanse, Portugese en Russische ploegen als absolute favorieten.
In onze startbox mocht Melanie de "pole position" innemen. Bedoeling was dat wij niet te voortvarend van start zouden gaan ... en ik ben een goede leerling :-), dus startte ik rustig.
Na 500m liep ik ergens tussen de 35ste en 40ste plaats. Wellicht iets te voorzichtig gestart, waardoor er een kloofje viel.
In onze startbox mocht Melanie de "pole position" innemen. Bedoeling was dat wij niet te voortvarend van start zouden gaan ... en ik ben een goede leerling :-), dus startte ik rustig.
Na 500m liep ik ergens tussen de 35ste en 40ste plaats. Wellicht iets te voorzichtig gestart, waardoor er een kloofje viel.
Na de aanloopronde dreef ik mijn tempo lichtjes op, en begon aan een inhaalrace in gezelschap van een Portugees meisje. Niet de makkelijkste opdracht, want vooraan blijven ze natuurlijk ook niet stil zitten.
Het moeilijkste op deze omloop was echter het juiste ritme te vinden.
Tegenstander na tegenstander kreeg ik in het vizier, en zo kreeg ik de laatste 300 m nog uitzicht op de 23ste plaats. Ik kon echter niets meer inbrengen tegen het eindschot van de meisjes voor mij, en eindigde 26ste.
Het moeilijkste op deze omloop was echter het juiste ritme te vinden.
Tegenstander na tegenstander kreeg ik in het vizier, en zo kreeg ik de laatste 300 m nog uitzicht op de 23ste plaats. Ik kon echter niets meer inbrengen tegen het eindschot van de meisjes voor mij, en eindigde 26ste.
Héél tevreden ... toch had er een top 20-plaats ingezeten, moest het een omloop geweest zijn die meer in mijn mogelijkheden paste (lees: vlakker, zonder tempowisselingen).
Jammer dat dit waarschijnlijk mijn enige kans was om aan zo'n kampioenschap mee te doen, want dit smaakt naar meer ! Dit jaar hebben wij immers geen juniors aan de start op het BK, en volgend jaar zijn Sara en ik de enige juniors.
Pas in 2013 beschikken we opnieuw over een voltallige ploeg om mee te dingen naar de nationale interclubtitel ... maar in 2014 zal ik te oud zijn om eventueel terug naar het ECCC te gaan.
Tenzij er natuurlijk volgend jaar uit onverwachte hoek steun komt ... en iemand zich geroepen zou voelen ons team te versterken ... you never know ... :-)
Pas in 2013 beschikken we opnieuw over een voltallige ploeg om mee te dingen naar de nationale interclubtitel ... maar in 2014 zal ik te oud zijn om eventueel terug naar het ECCC te gaan.
Tenzij er natuurlijk volgend jaar uit onverwachte hoek steun komt ... en iemand zich geroepen zou voelen ons team te versterken ... you never know ... :-)
6 februari 2011 ... San Vittore Olona (Milaan)
EUROPEAN CHAMPION CLUBS CUP CROSS COUNTRY
Geen wedstrijd dit weekend voor mij ... ook geen provinciale veldloopkampioenschappen volgend weekend ... Duffel AC trekt immers dat weekend naar San Vittore Olona, een klein dorpje gelegen op 25 km van Milaan. Daar zijn de organisatoren van de befaamde "Cinque Mulini" voor het eerst gastheer voor het Europese veldloopkampioenschap voor clubteams.
Ons junioresteam won afgelopen veldloopseizoen de interclubtitel op de Belgische veldloopkampioenschappen in Oostende, waardoor Duffel AC een team mag afvaardigen naar Milaan. Bij gebrek aan voldoende juniores gaan wij nagenoeg met een volledige scholierenploeg ... ik kijk er alvast erg naar uit om te lopen op de vrij spectaculaire omloop langs en doorheen de "molens".
Deze veldloop werd door de Noorse Grete Waitz ooit gedoopt tot "mooiste cross ter wereld", en het indrukwekkende palmares (Paul Tergat, Haile Gebresselasie, Sergey Lebid, ...) bewijst dat de absolute veldlooptoppers deze cross graag aan hun erelijst willen toevoegen.
Neem maar eens een kijkje op http://www.youtube.com/user/cinquemulini#p/a/u/0/3Czpi-Qiwxw.
Ik ga mij daar vooral amuseren, genieten van de sfeer en "no stress", want tegen hoofdzakelijk juniores hebben wij daar zeker niets te verliezen ...
Ons junioresteam won afgelopen veldloopseizoen de interclubtitel op de Belgische veldloopkampioenschappen in Oostende, waardoor Duffel AC een team mag afvaardigen naar Milaan. Bij gebrek aan voldoende juniores gaan wij nagenoeg met een volledige scholierenploeg ... ik kijk er alvast erg naar uit om te lopen op de vrij spectaculaire omloop langs en doorheen de "molens".
Deze veldloop werd door de Noorse Grete Waitz ooit gedoopt tot "mooiste cross ter wereld", en het indrukwekkende palmares (Paul Tergat, Haile Gebresselasie, Sergey Lebid, ...) bewijst dat de absolute veldlooptoppers deze cross graag aan hun erelijst willen toevoegen.
Neem maar eens een kijkje op http://www.youtube.com/user/cinquemulini#p/a/u/0/3Czpi-Qiwxw.
Ik ga mij daar vooral amuseren, genieten van de sfeer en "no stress", want tegen hoofdzakelijk juniores hebben wij daar zeker niets te verliezen ...
Opnieuw een 2de plaats ... maar eentje die mij voldoening schenkt (veldloop Bornem - 23 januari 2011)
Aan de veldloop van Bornem heb ik - sinds mijn zege vorig jaar - mooie herinneringen.
Bovendien beschikt Sparta Bornem met het domein Breeven over een uitstekende locatie voor een veldloop (méér dan 1000 atleten vonden dit jaar de weg naar deze veldloop).
... en de conditie groeit zienderogen ... meer redenen had ik niet nodig om ook mijn zondagnamiddag door te brengen in gezelschap van een pak Antwerpse, Oostvlaamse en zelfs Westvlaamse scholieren. Ik had er zin in !
Bovendien beschikt Sparta Bornem met het domein Breeven over een uitstekende locatie voor een veldloop (méér dan 1000 atleten vonden dit jaar de weg naar deze veldloop).
... en de conditie groeit zienderogen ... meer redenen had ik niet nodig om ook mijn zondagnamiddag door te brengen in gezelschap van een pak Antwerpse, Oostvlaamse en zelfs Westvlaamse scholieren. Ik had er zin in !
Heel wat bekenden aan de start, zo ook CrossCup-leidster Astrid Verhoeven. Zij is hier elk jaar van de partij, ... en ik denk dat ze op deze omloop nog nooit geklopt werd ?! Ook nu trok zij vanaf de start al stevig van leer ... enkel ik, Inge Binst en clubgenote Sarah Andries waren bij machte het aanvangstempo te volgen.
Net zoals in Hulshout stak Astrid bij het ingaan van de 2de ronde nog een tandje bij. Ik heb even getwijfeld mee te gaan - met het risico mijn motortje op te blazen ... dus heb ik gekozen voor iets meer zekerheid, en de strijd met Inge aan te gaan voor de tweede podiumplaats.
En dat duel wist ik in mijn voordeel te beslechten. Bij het begin van de laatste ronde - Astrid had intussen al een 80tal meter voorsprong - jaagde ik het tempo de hoogte in ... liep stelselmatig weg van Inge, en sprokkelde uiteindelijk nog een voorsprong van 21" bij mekaar.
En mijn achterstand op Astrid ? 18", één telletje meer dan in Hulshout ... maar daar was de cross 800 m minder lang ... er is dus vooruitgang :-)
Pajottenlandse meisjes waren te sterk in het Grimbergse slijk ... 3de plaats (09/01/2011)
Na de sneeuw van Ertvelde en de snelle omloop van Hulshout, was het vandaag de beurt aan een partijtje "modderploeteren" in Grimbergen. Na dit drieluik is wel duidelijk welke omlo(o)p(en) mij het best liggen ... en dat is niet het baggeren in modder, en nog minder het schuiven op sneeuw.
De parcoursbouwers hadden in Grimbergen mooi werk geleverd. Anders dan voorgaande jaren diende de omloop in de tegenovergestelde richting te worden gelopen, met een langere lus doorheen het bos.
Modder was er in overvloed aan de start. Gelet op de afstand (liefst 3660m) probeerde ik rustig te starten, maar dat was zonder Hanne Pardaens gerekend, want die legde er vanaf de aanvang al duchtig de pees op.
De parcoursbouwers hadden in Grimbergen mooi werk geleverd. Anders dan voorgaande jaren diende de omloop in de tegenovergestelde richting te worden gelopen, met een langere lus doorheen het bos.
Modder was er in overvloed aan de start. Gelet op de afstand (liefst 3660m) probeerde ik rustig te starten, maar dat was zonder Hanne Pardaens gerekend, want die legde er vanaf de aanvang al duchtig de pees op.
Het was duidelijk dat Hanne zich in haar sas voelde op deze omloop. Zij leidde de wedstrijd nagenoeg van start tot aankomst. Ik moest op de modderstroken, het heuveltje en de bochtjes alle zeilen bijzetten om in haar tred te blijven, en dat kon natuurlijk niet blijven duren.
Op de vlakke paden kon ik nog gelijke tred houden met Hanne tot het einde van de 2de ronde ... toen moest ik vooraan lossen ... meteen het sein voor een erg sterke Delphine Van Laethem om de achtervolging op mij in te zetten, want zij had een 10-tal metertjes moeten prijsgeven.
De kracht ontbrak mij om bij haar aan te pikken, zodat ik niet meer kon doen dan mijn 3de plaats veilig stellen. Alleszins tevreden, want Hanne en Delphine waren duidelijk de beteren vandaag.
Op de vlakke paden kon ik nog gelijke tred houden met Hanne tot het einde van de 2de ronde ... toen moest ik vooraan lossen ... meteen het sein voor een erg sterke Delphine Van Laethem om de achtervolging op mij in te zetten, want zij had een 10-tal metertjes moeten prijsgeven.
De kracht ontbrak mij om bij haar aan te pikken, zodat ik niet meer kon doen dan mijn 3de plaats veilig stellen. Alleszins tevreden, want Hanne en Delphine waren duidelijk de beteren vandaag.
En met "zilveren" Mats en Kristof, en een bronzen medaille van Miranda, scoort onze "Collard-Dierman-clan" opnieuw 4 podiumplaatsen, zodat ook onze trainers tevreden richting Hofstade konden terugkeren.
CrossCup in Hulshout (2 januari 2011) : 3de plaats
Het was alweer geleden van mijn overwinning in Hannuit - begin 2008 - dat ik nog eens op een (individueel) CrossCup-podium had gestaan ... daarom begin ik mijn verslagje met deze foto ... ik ben er ongelooflijk blij mee ...
2 overwinningen, een zilveren medaille en twee keer net naast het podium ... mijn uitslagenlijstje in Hulshout oogde reeds mooi ... deze cross lag mij duidelijk in het verleden.
Met een pak vol zelfvertrouwen richting sportcentrum in Hulshout getrokken ... waar ik gelukkig een sneeuwvrije omloop aantrof.
Om 13u24 werden wij, aangevoerd door de CrossCup-leidster Astrid Verhoeven, het veld ingejaagd voor een kleine 3000 m.
Met een pak vol zelfvertrouwen richting sportcentrum in Hulshout getrokken ... waar ik gelukkig een sneeuwvrije omloop aantrof.
Om 13u24 werden wij, aangevoerd door de CrossCup-leidster Astrid Verhoeven, het veld ingejaagd voor een kleine 3000 m.
Al vlug zonderde een kleine kopgroep zich af : Astrid, Jana Van Hoegaarden, Charlotte Sijmens (alle drie reeds goed voor CrossCup-podia in Mol, Roeselare en/of Brussel), Ertvelde-winnares Jolien Van Hoorebeke en ikzelf.
Halfweg de 1ste ronde nam ik de koppositie over van Jana. Een kleine versnelling waarbij Jolien en Charlotte een klein kloofje moesten laten vallen.
Halfweg de 1ste ronde nam ik de koppositie over van Jana. Een kleine versnelling waarbij Jolien en Charlotte een klein kloofje moesten laten vallen.
... in het spoor van de cameramensen van VRT ... precies "echt" hé ...
Bij het ingaan van de 2de ronde was het de beurt aan Astrid om te versnellen. Jana gaf 10m toe, ik op mijn beurt ook op Jana.
Astrid liep solo naar de overwinning.
Ik bleef hangen op enkele tientallen meters van Jana, maar ook Jolien en Charlotte waren niet ver uit de buurt.
Astrid liep solo naar de overwinning.
Ik bleef hangen op enkele tientallen meters van Jana, maar ook Jolien en Charlotte waren niet ver uit de buurt.
Jolien kwam terug aansluiten, en nam het initiatief in de achtervolging op Jana. Ik kon 200m volgen in haar "slipstream", en begon op 400 m van het einde aan mijn "slotoffensief". Het leverde mij een mooie 3de plaats op!, en dat is meer dan ik vooraf gehoopt had.
Met dank aan de verschillende fotografen : mijn schoonzusje Eef (ik hoop dat ik snel terug van jou "actiefoto's" mag nemen), Peter Wagemans (neem eens een kijkje op zijn website http://www.peterwagemans.be/ ... beslist de moeite!), Jan Hoefkens (AC Hulshout), en diegenen die foto's op facebook plaatsten).
Ik wens iedereen een gezond, gelukkig en (sportief) succesvol 2011 !!!
Een "ijskoningin" zal ik nooit worden ... 5de plaats op de "schaatspiste" in Ertvelde (26/12/2010)
Sneeuw en ijs ... een combinatie die mij wellicht nooit zal liggen ...
Als ik even terugblik op mijn vorige "sneeuw"veldlopen, dan moet ik inderdaad concluderen dat de resultaten niet altijd even schitterend waren. Het heeft wellicht ook met "durven" te maken, en dat was nu net wat er in Ertvelde ontbrak.
Het feit dat ik tijdens een versnelling in mijn opwarming mijn voet verzwikte, zal daar zeker niet vreemd aan zijn.
Het parcours was ten opzichte van voorgaande jaren enigszins veranderd. Stroken met losse sneeuw (o.a. de start) wisselden verharde "ijs"stroken af. Voor mij teveel van het goede, dat was duidelijk.
Door mijn "vrees" startte ik rustig, en dat heeft mij grotendeels de das omgedaan. Na amper 200 m had zich een kopgroepje gevormd met Jolien Van Hoorebeke, Joni Vanhoutte, Emma Devaere en een andere Oudenaardse atlete. Ik zat in een ander groepje achteraan, kon niet meteen ruimte vinden om voorbij te steken ... en deze 4 "vogels" waren gaan vliegen.
Gedurende de ganse eerste ronde heb ik getracht de schade te beperken, maar ik kwam geen meter dichterbij. Het leek alsof ik bij elke stap dat ik zette, er een halve achteruit schoof.
Jolien bleek de sterkste de zijn van dit 4-tal. Ik finishte 5de, en daar mag ik absoluut niet tevreden mee zijn.
Mijn gezicht op bijgaande foto's (die ik vond op de blog http://www.johnnydeceulaerde.be (beslist de moeite waard om eens een kijkje te gaan nemen)) spreken boekdelen ...
Als ik even terugblik op mijn vorige "sneeuw"veldlopen, dan moet ik inderdaad concluderen dat de resultaten niet altijd even schitterend waren. Het heeft wellicht ook met "durven" te maken, en dat was nu net wat er in Ertvelde ontbrak.
Het feit dat ik tijdens een versnelling in mijn opwarming mijn voet verzwikte, zal daar zeker niet vreemd aan zijn.
Het parcours was ten opzichte van voorgaande jaren enigszins veranderd. Stroken met losse sneeuw (o.a. de start) wisselden verharde "ijs"stroken af. Voor mij teveel van het goede, dat was duidelijk.
Door mijn "vrees" startte ik rustig, en dat heeft mij grotendeels de das omgedaan. Na amper 200 m had zich een kopgroepje gevormd met Jolien Van Hoorebeke, Joni Vanhoutte, Emma Devaere en een andere Oudenaardse atlete. Ik zat in een ander groepje achteraan, kon niet meteen ruimte vinden om voorbij te steken ... en deze 4 "vogels" waren gaan vliegen.
Gedurende de ganse eerste ronde heb ik getracht de schade te beperken, maar ik kwam geen meter dichterbij. Het leek alsof ik bij elke stap dat ik zette, er een halve achteruit schoof.
Jolien bleek de sterkste de zijn van dit 4-tal. Ik finishte 5de, en daar mag ik absoluut niet tevreden mee zijn.
Mijn gezicht op bijgaande foto's (die ik vond op de blog http://www.johnnydeceulaerde.be (beslist de moeite waard om eens een kijkje te gaan nemen)) spreken boekdelen ...
Nummer 2 is binnen (veldloop Vosselaar 19/12/2010)
Een déjà-vu ... toen we vanmorgen de auto instapten richting Vosselaar moest ik even terugdenken aan vorig jaar ... net dezelfde weersomstandigheden, en nu ook bestond de vrees te moeten lopen in een "sneeuwstorm" ... de weersvoorspellingen wezen alvast in die richting.
Gelukkig bleven die apocalyptische toestanden uit tijdens mijn wedstrijd ... jammer genoeg werden de senioreswedstrijden wel getrakteerd op een sneeuwbui.
Schitterend decor, ik herhaal het elk jaar, en er moet gezegd worden dat de organiserende club enorm veel moeite had gedaan om de omloop zo beloopbaar mogelijk te maken.
Jammer dat er weinig deelnemers de weg vonden naar dit prachtige domein. Slechts 7 deelnemers aan de start. De examenperiode is hier de grote boosdoener, en ook ik ontsnap hier niet aan. Toch maak ik graag een paar uurtjes vrij voor deze mooie veldloop.
Ik startte goed, en wist na enkele honderden meters al een kleine kloof te slaan. Ik ben dan nog even doorgegaan tot ik een veilige voorsprong had. Geen onnodige risico's nemen, was vanaf dan de boodschap.
Gelukkig bleven die apocalyptische toestanden uit tijdens mijn wedstrijd ... jammer genoeg werden de senioreswedstrijden wel getrakteerd op een sneeuwbui.
Schitterend decor, ik herhaal het elk jaar, en er moet gezegd worden dat de organiserende club enorm veel moeite had gedaan om de omloop zo beloopbaar mogelijk te maken.
Jammer dat er weinig deelnemers de weg vonden naar dit prachtige domein. Slechts 7 deelnemers aan de start. De examenperiode is hier de grote boosdoener, en ook ik ontsnap hier niet aan. Toch maak ik graag een paar uurtjes vrij voor deze mooie veldloop.
Ik startte goed, en wist na enkele honderden meters al een kleine kloof te slaan. Ik ben dan nog even doorgegaan tot ik een veilige voorsprong had. Geen onnodige risico's nemen, was vanaf dan de boodschap.
Ik wist nog een voorsprong te vergaren van 32". Ik ben dan ook tevreden met het tempo dat ik op deze "schaatsbaan" kon blijven lopen.
Nu nog even achter mijn Franse boeken kruipen, en mij opladen voor mijn laatste Kerstexamen, en dan genieten van de heerlijke kerstdagen.
Nu nog even achter mijn Franse boeken kruipen, en mij opladen voor mijn laatste Kerstexamen, en dan genieten van de heerlijke kerstdagen.
Enkele korte filmpjes van de veldloop in Zele ... start ... halfweg de laatste ronde ... aankomst ... blij met mijn "eersteling" dit seizoen (25ste veldloopoverwinning) ...
Start :
http://www.youtube.com/watch?v=d4VuhDweBeY
Laatste ronde :
http://www.youtube.com/watch?v=hKMA3URw30g
Aankomst :
http://www.youtube.com/watch?v=DvsbcPmjmZ8
http://www.youtube.com/watch?v=d4VuhDweBeY
Laatste ronde :
http://www.youtube.com/watch?v=hKMA3URw30g
Aankomst :
http://www.youtube.com/watch?v=DvsbcPmjmZ8
Bingo in Zele ... eerste seizoensoverwinning (28 november 2010)
We zijn alweer een weekje verder ... een laatste kans om nog voor de examenperiode een veldloopje mee te pikken, en bovendien eens te kijken of de positieve evolutie tijdens de trainingen zich ook zou doorzetten in de wedstrijd ? ...
Het beloofde een leuke veldloopnamiddag te worden, want Jens liep de korte cross, en verder was het ook uitkijken naar de wedstrijden van mijn (Lyra)trainingsmakkers Miranda, Kristof en Mats. Enkel Eef moest noodgedwongen langs de kant blijven ... vlug beterschap Eefje !
De eerste kennismaking met deze veldloop beviel mij. De vrieskou had zijn werk gedaan. Een overwegend harde ondergrond, lange rechte stukken ... ideaal om een gelijkmatig tempo te lopen.
Tijdens mijn opwarming begon het winterzonnetje ook haar werk te doen ... her en der begon de dooi slijke stukken tevoorschijn te toveren ... Een mooi opwarmertje was eveneens de kadettenwedstrijd, waar mijn Oostvlaams gabbertje, Shari, een knappe 5de plaats in de wacht wist te slepen.
Alvast enkele te duchten tegenstanders opgemerkt tijdens de verkenning van de omloop : Fien van Brussel, die in Mechelen héél sterk voor de dag kwam met een klinkende zege,Lotte Hellinckx en last but not least, de Maldegemse winnares van het brons tijdens de laatste veldloopkampioenschappen in Oostende (toen kadet), Axana Schaeverbeke.
Etienne had mij opgedragen - gezien de kou - niet te voortvarend te starten. Zoals het een goede (hmhm) leerling betaamt, luisterde ik naar deze raadgevingen, en vertrok - naar mijn gevoel - rustig.
Vreemd genoeg zat ik in de eerste bocht al meteen op kop. Fien volgde. In haar spoor VITA-atlete Imke Goossens, Lotte en Axana.
Ik bleef héél makkelijk het tempo lopen, en voelde mij die eerste ronde al sterk genoeg om van mijn tegenstanders weg te lopen.
Het beloofde een leuke veldloopnamiddag te worden, want Jens liep de korte cross, en verder was het ook uitkijken naar de wedstrijden van mijn (Lyra)trainingsmakkers Miranda, Kristof en Mats. Enkel Eef moest noodgedwongen langs de kant blijven ... vlug beterschap Eefje !
De eerste kennismaking met deze veldloop beviel mij. De vrieskou had zijn werk gedaan. Een overwegend harde ondergrond, lange rechte stukken ... ideaal om een gelijkmatig tempo te lopen.
Tijdens mijn opwarming begon het winterzonnetje ook haar werk te doen ... her en der begon de dooi slijke stukken tevoorschijn te toveren ... Een mooi opwarmertje was eveneens de kadettenwedstrijd, waar mijn Oostvlaams gabbertje, Shari, een knappe 5de plaats in de wacht wist te slepen.
Alvast enkele te duchten tegenstanders opgemerkt tijdens de verkenning van de omloop : Fien van Brussel, die in Mechelen héél sterk voor de dag kwam met een klinkende zege,Lotte Hellinckx en last but not least, de Maldegemse winnares van het brons tijdens de laatste veldloopkampioenschappen in Oostende (toen kadet), Axana Schaeverbeke.
Etienne had mij opgedragen - gezien de kou - niet te voortvarend te starten. Zoals het een goede (hmhm) leerling betaamt, luisterde ik naar deze raadgevingen, en vertrok - naar mijn gevoel - rustig.
Vreemd genoeg zat ik in de eerste bocht al meteen op kop. Fien volgde. In haar spoor VITA-atlete Imke Goossens, Lotte en Axana.
Ik bleef héél makkelijk het tempo lopen, en voelde mij die eerste ronde al sterk genoeg om van mijn tegenstanders weg te lopen.
Fien bleef aanklampen, maar moest bij het ingaan van de laatste ronde enkele metertjes prijsgeven.
Ook tijdens die laatste ronde kon ik probleemloos mijn tempo blijven lopen, en wist een voorsprong van 50 à 60 m bij mekaar te lopen (de 4sec verschil in de uitslag moeten er beslist 14 zijn !).
Genieten dus van deze zege ... en verder de keel schor roepen voor Jens, die in een héél snel gelopen en sterk bezette "korte" korte cross net niet bij de beste helft eindigde.
Alhoewel hij niet tevreden was over zijn laatste 500 m, mag hij terugblikken op een sterke wedstrijd.
Opvallende prestaties van Kristof (na 2 zeges nu nipt de duimen moeten leggen) en Miranda (winst bij de masters na een eerdere 4de, 3de en 2de plaats dit seizoen), en de zege van Mats bij seniors (tijdens de laatste 300 m onder begeleiding van een heuse Mexican Wave), maken van deze wedstrijddag een unieke sportieve namiddag.
Voorlopig (?) moeten Miranda en ik qua zeges de duimen leggen voor Kristof en Mats ... stand 4-2 ... wordt vervolgd ?! ...
Genieten dus van deze zege ... en verder de keel schor roepen voor Jens, die in een héél snel gelopen en sterk bezette "korte" korte cross net niet bij de beste helft eindigde.
Alhoewel hij niet tevreden was over zijn laatste 500 m, mag hij terugblikken op een sterke wedstrijd.
Opvallende prestaties van Kristof (na 2 zeges nu nipt de duimen moeten leggen) en Miranda (winst bij de masters na een eerdere 4de, 3de en 2de plaats dit seizoen), en de zege van Mats bij seniors (tijdens de laatste 300 m onder begeleiding van een heuse Mexican Wave), maken van deze wedstrijddag een unieke sportieve namiddag.
Voorlopig (?) moeten Miranda en ik qua zeges de duimen leggen voor Kristof en Mats ... stand 4-2 ... wordt vervolgd ?! ...
Bedankt Jörgen (Lammens) en Gery (Follens van AC Lyra) voor de foto's!
Mijn "uitschuiver" van vorige week rechtgezet ... 2de plaats in Kortenberg (21 november 2010)
Veldlopen in Vlaams-Brabant ... ik doe het nauwelijks, maar wilde er nu toch eens verandering in brengen. De daad dan maar onmiddellijk bij het woord gevoegd, onze laarzen aangetrokken (we dachten dat dit geen overbodige luxe zou zijn na de zondvloed van de afgelopen week), en richting Kortenberg getrokken.
Wat ik er mocht verwachten ? Geen idee ... al hadden mijn trainings"buddies", en Véro en Etienne, er al wel het één en ander over verteld.
Een mooie omloop ! Gelukkig waren de laarzen overbodig!
Start en aankomst op een piste, en een grote lus in het bos, waar het her en der toch een beetje slijk was geworden. Een mooi beloopbaar rondje, dat wij 3 keer moesten afleggen.
De tegenstand ?
--> Hanne Pardaens, al jaren de onbetwistbare nr 1 in Vlaams-Brabant, en meervoudig Belgisch kampioene. In onze onderlinge confrontaties moet ik meestal voor haar de duimen leggen ... meer zelfs, voor zover ik mij herinner klopte ik haar enkel tijdens de recentste Memorial Van Damme.
--> Delphine Van Laethem, Hannes clubgenote, al sterk voor de dag komend in Halle met een podiumplaats.
--> Lotte Hellinckx, het eerste veldloopweekend winnares in Opwijk.
--> Inge Binst, die mij in Bonheiden klopte voor de zege.
Een leuk gezelschap, en tevens een mooie waardemeter voor mijn huidige conditie.
Het waren dan ook deze meisjes die zich na de start in mijn spoor nestelden. Ik trachtte tijdens deze aanvangsfase een vlot loopbaar tempo aan te houden, zeker na het debacle vorige week in Duffel ...
Halfweg de 2de ronde koos Hanne het hazenpad, en in een mum van tijd had zij 30 m voorsprong. Delphine en Inge trachtten deze versnelling te beantwoorden, maar kregen de kloof niet gedicht.
Ik kon mijn tempo blijven lopen, maar versnellen zat er op dat ogenblik niet in, zodat ik als 4de de laatste ronde inging. Gedurende 3/4 ronde bleef ik de kloof op de meisjes voor mij overbrugbaar houden.
Net voor het opgaan van de atletiekpiste, op 300 m van het einde, kreeg ik Inge te pakken, en ging ik op zoek naar Delphine. Dankzij mijn versnelling in de laatste rechte lijn kon ik ook Delphine remonteren.
Een sterk wedstrijdeinde met een zilveren plak als beloning ! Hanne pakte verdiend haar 2de zege van het seizoen.
Ik ben dan ook zéér tevreden dat ik die miskleun van vorig weekend heb kunnen rechtzetten. Vergelijken is natuurlijk niet echt correct, maar als je ziet dat de DCLA-meisjes die in Duffel 4de en 6de waren, nu respectievelijk 49 en 36 sec achter mij zijn, ... dan had er in Duffel beslist véél meer ingezeten ...
Wat ik er mocht verwachten ? Geen idee ... al hadden mijn trainings"buddies", en Véro en Etienne, er al wel het één en ander over verteld.
Een mooie omloop ! Gelukkig waren de laarzen overbodig!
Start en aankomst op een piste, en een grote lus in het bos, waar het her en der toch een beetje slijk was geworden. Een mooi beloopbaar rondje, dat wij 3 keer moesten afleggen.
De tegenstand ?
--> Hanne Pardaens, al jaren de onbetwistbare nr 1 in Vlaams-Brabant, en meervoudig Belgisch kampioene. In onze onderlinge confrontaties moet ik meestal voor haar de duimen leggen ... meer zelfs, voor zover ik mij herinner klopte ik haar enkel tijdens de recentste Memorial Van Damme.
--> Delphine Van Laethem, Hannes clubgenote, al sterk voor de dag komend in Halle met een podiumplaats.
--> Lotte Hellinckx, het eerste veldloopweekend winnares in Opwijk.
--> Inge Binst, die mij in Bonheiden klopte voor de zege.
Een leuk gezelschap, en tevens een mooie waardemeter voor mijn huidige conditie.
Het waren dan ook deze meisjes die zich na de start in mijn spoor nestelden. Ik trachtte tijdens deze aanvangsfase een vlot loopbaar tempo aan te houden, zeker na het debacle vorige week in Duffel ...
Halfweg de 2de ronde koos Hanne het hazenpad, en in een mum van tijd had zij 30 m voorsprong. Delphine en Inge trachtten deze versnelling te beantwoorden, maar kregen de kloof niet gedicht.
Ik kon mijn tempo blijven lopen, maar versnellen zat er op dat ogenblik niet in, zodat ik als 4de de laatste ronde inging. Gedurende 3/4 ronde bleef ik de kloof op de meisjes voor mij overbrugbaar houden.
Net voor het opgaan van de atletiekpiste, op 300 m van het einde, kreeg ik Inge te pakken, en ging ik op zoek naar Delphine. Dankzij mijn versnelling in de laatste rechte lijn kon ik ook Delphine remonteren.
Een sterk wedstrijdeinde met een zilveren plak als beloning ! Hanne pakte verdiend haar 2de zege van het seizoen.
Ik ben dan ook zéér tevreden dat ik die miskleun van vorig weekend heb kunnen rechtzetten. Vergelijken is natuurlijk niet echt correct, maar als je ziet dat de DCLA-meisjes die in Duffel 4de en 6de waren, nu respectievelijk 49 en 36 sec achter mij zijn, ... dan had er in Duffel beslist véél meer ingezeten ...
Wellicht mijn slechtste veldloop ooit ... 9de plaats in Duffel (14 november 2010)
Afgelopen zondag mocht ik de clubkleuren verdedigen in de eigen veldloop. De afgelopen jaren waren voor mij héél succesvol in Duffel met twee overwinningen, en evenveel 2de plaatsen.
Na het gedwongen forfait van clubgenote Sara Van de Velde, stegen mijn kansen op een mooie ereplaats/zege (?) ook dit jaar ... maar het liep anders, en nog steeds heb ik er geen verklaring voor.
Nochtans was ik goed gestart, en nestelde mij aanvankelijk in het spoor van Kaat Vermeulen. In het kopgroepje ook clubgenote Sarah Andries, de Grimbergse Laura De Smedt, Sara Van de Vel, ...
Na het gedwongen forfait van clubgenote Sara Van de Velde, stegen mijn kansen op een mooie ereplaats/zege (?) ook dit jaar ... maar het liep anders, en nog steeds heb ik er geen verklaring voor.
Nochtans was ik goed gestart, en nestelde mij aanvankelijk in het spoor van Kaat Vermeulen. In het kopgroepje ook clubgenote Sarah Andries, de Grimbergse Laura De Smedt, Sara Van de Vel, ...
Alles verliep naar wens ... tot halfweg de laatste ronde plots "het licht uitging", en ik geen stap meer vooruit geraakte ... Al "joggend" finishte ik 9de, rotslecht ... wellicht de slechtste prestatie die ik ooit op een veldloop neerzette.
Knopje omdraaien, en uitkijken naar de volgende opdracht is de boodschap!
Knopje omdraaien, en uitkijken naar de volgende opdracht is de boodschap!
CrossCup Mol (7 november 2010) : gemengde gevoelens bij mijn 16de plaats
Een Belgisch zestal, een sterke zeskoppige delegatie uit Nederland, een Vlaamse selectie en nog een pak goeie loopsters ... bijna een Belgische kampioenschap waardig.
Uit de top 12 van het laatste veldloopkampioenschap waren er liefst 9 meisjes aan de start, aangevuld door de nrs. 1, 2 en 4 van de (huidige) 1ste jaars scholieren ... het zou in dit select gezelschap alvast knokken worden voor een top 1O plaats ...
Ik startte vrij goed, en bevond mij aanvankelijk in het gezelschap van Jolien Van Hoorebeke, Stéphanie Maziers, Soline Bernaerts, Kaat Vermeulen, ... Al vlug moest ik deze meisjes echter lossen.
Ik had geen slecht gevoel, maar ook geen superbenen, en bleef gedurende 2 ronden rond de 20ste plaats lopen.
Dankzij een sterke eindspurt remonteerde ik nog enkele meisjes, en eindigde 16de in het spoor van Axana Dheedene en Stéphanie Maziers.
Ik heb een beetje gemengde gevoelens bij deze uitslag. Ik weet dat ik een stuk beter kan, maar zo vroeg op het seizoen is dit waarschijnlijk een exacte weergave van mijn huidige plaats in het veldloopgebeuren. Ik ben uiteindelijk nog 6de in mijn leeftijdsjaar.
Ik sprokkel bovendien nog 6 puntjes voor het CrossCup-klassement, en we zullen later op het seizoen wel zien op welke plaats we hier gaan uitkomen.
Mijn volgende wedstrijd loop ik in "eigen" Duffel, waar de tegenstand waarschijnlijk vooral zal komen van mijn clubgenotes en de Herentalse meisjes.
Uit de top 12 van het laatste veldloopkampioenschap waren er liefst 9 meisjes aan de start, aangevuld door de nrs. 1, 2 en 4 van de (huidige) 1ste jaars scholieren ... het zou in dit select gezelschap alvast knokken worden voor een top 1O plaats ...
Ik startte vrij goed, en bevond mij aanvankelijk in het gezelschap van Jolien Van Hoorebeke, Stéphanie Maziers, Soline Bernaerts, Kaat Vermeulen, ... Al vlug moest ik deze meisjes echter lossen.
Ik had geen slecht gevoel, maar ook geen superbenen, en bleef gedurende 2 ronden rond de 20ste plaats lopen.
Dankzij een sterke eindspurt remonteerde ik nog enkele meisjes, en eindigde 16de in het spoor van Axana Dheedene en Stéphanie Maziers.
Ik heb een beetje gemengde gevoelens bij deze uitslag. Ik weet dat ik een stuk beter kan, maar zo vroeg op het seizoen is dit waarschijnlijk een exacte weergave van mijn huidige plaats in het veldloopgebeuren. Ik ben uiteindelijk nog 6de in mijn leeftijdsjaar.
Ik sprokkel bovendien nog 6 puntjes voor het CrossCup-klassement, en we zullen later op het seizoen wel zien op welke plaats we hier gaan uitkomen.
Mijn volgende wedstrijd loop ik in "eigen" Duffel, waar de tegenstand waarschijnlijk vooral zal komen van mijn clubgenotes en de Herentalse meisjes.
Veldloop Bonheiden (31 oktober 2010) : de échte opener van mijn seizoen
Mooie weersomstandigheden, een leuk deelnemersveld, een hoop supporters langs de kant en de zin om terug het "veld" in te duiken ... wat wil je nog meer op de eerste veldloop van het seizoen ?
Met een 30-tal meisjes doken we de 1ste ronde in. Ik had de opdracht gekregen een "afwachtende" wedstrijd te lopen, maar blijkbaar had niemand zin om het initiatief te nemen. Ik trachtte de wedstrijd dan ook een beetje te controleren vanaf de koppositie, en kreeg afwisselend Kaat Vermeulen, Sigrid Vercauteren, Sara Van de Vel en Inge Binst naast mij.
Met een 30-tal meisjes doken we de 1ste ronde in. Ik had de opdracht gekregen een "afwachtende" wedstrijd te lopen, maar blijkbaar had niemand zin om het initiatief te nemen. Ik trachtte de wedstrijd dan ook een beetje te controleren vanaf de koppositie, en kreeg afwisselend Kaat Vermeulen, Sigrid Vercauteren, Sara Van de Vel en Inge Binst naast mij.
Op het einde van de 2de ronde dreef ik geleidelijk het tempo op. Enkel Inge Binst en Kaat Vermeulen konden reageren op deze tempoversnelling.
Op 500 m van het einde moest Kaat een 10-tal metertjes prijsgeven. Even verderop leek ook Inge de rol te moeten lossen, maar tegen haar splijtende eindspurt op 200 m van het einde was ik niet opgewassen.
Ik ben dan ook tevreden met mijn 2de plaats ... ik kijk al uit naar de komende wedstrijden, o.a. de CrossCup-wedstrijd in Mol ... daar zal de tegenstand alvast een pak sterker zijn.
Ik ben dan ook tevreden met mijn 2de plaats ... ik kijk al uit naar de komende wedstrijden, o.a. de CrossCup-wedstrijd in Mol ... daar zal de tegenstand alvast een pak sterker zijn.
Het werd trouwens een schitterend weekend voor onze trainingsgroep. Mats (Lunders) debuteerde in Bonheiden bij de seniors met een klinkende zege, en trekt zo de lijn van zijn fantastische zomer in het veld door. Kristof (Nackaerts) en Miranda (Bogaerts) trokken naar Zwijnaarde. Kristof bewees helemaal terug te zijn, en won de juniorswedstrijd. Miranda bevestigde haar uitstekende conditie in een sterk bezette wedstrijd bij de masters met een knappe 4de plaats.
Inge, bedankt voor de foto's!
CrossCup-Relays in Gent ... het veldloopseizoen is op gang geschoten ...
Het begint een traditie te worden ... het seizoen openen met de sfeervolle aflossingen in de Gentse Blaarmeersen.
Van de voorbije 5 edities miste ik er slechts 2 ... eentje door tandproblemen, en eentje omdat we geen ploeg bij mekaar kregen ... Maar onze drie deelnames hebben ons geen windeieren gelegd: 2 x winst en een bronzen plak tijdens onze eerste deelname.
De verwachtingen stonden ook dit jaar hoog gespannen ... terecht met Sara Van de Velde en Sarah Andries als clubgenotes.
Het werd echter geen 3de zege, waardoor ik (wij) de leiderstrui van de CrossCup misliep(en). Zilver was ons deel ... het sterke Westvlaamse AZW - nagenoeg leidend van start tot aankomst - won verdiend.
Hun eerste loopster, Thaïsa Vande Velde, wist al meteen een kloof te slaan op Sarah. Sara VDV kon die kloof op het einde van haar parcours verkleinen, maar ik had bij de aflossing toch nog een 20-tal m achterstand op hun laatste loopster, Axana Dheedene.
Van de voorbije 5 edities miste ik er slechts 2 ... eentje door tandproblemen, en eentje omdat we geen ploeg bij mekaar kregen ... Maar onze drie deelnames hebben ons geen windeieren gelegd: 2 x winst en een bronzen plak tijdens onze eerste deelname.
De verwachtingen stonden ook dit jaar hoog gespannen ... terecht met Sara Van de Velde en Sarah Andries als clubgenotes.
Het werd echter geen 3de zege, waardoor ik (wij) de leiderstrui van de CrossCup misliep(en). Zilver was ons deel ... het sterke Westvlaamse AZW - nagenoeg leidend van start tot aankomst - won verdiend.
Hun eerste loopster, Thaïsa Vande Velde, wist al meteen een kloof te slaan op Sarah. Sara VDV kon die kloof op het einde van haar parcours verkleinen, maar ik had bij de aflossing toch nog een 20-tal m achterstand op hun laatste loopster, Axana Dheedene.
Ik kon die achterstand vrij vlug overbruggen ... bleef even in haar spoor, maar nam halfweg mijn parcours de leiding over ... maar meer dan enkele metertjes voorsprong kreeg ik niet. Axana hield mij altijd in het vizier, en wist die achterstand de laatste 300 m om te buigen in een voorsprong.
Voor de 4de maal dus dat mooie CrossCup-podium op, samen met het winnende drietal van AZW en de meisjes van AC Herentals.
Voor de 4de maal dus dat mooie CrossCup-podium op, samen met het winnende drietal van AZW en de meisjes van AC Herentals.
Een leuke afsluiter van het zomerseizoen
Vorige zaterdag organiseerden de ouders van Mats Lunders, Inge en Hugo, een verrassingsfeestje voor Mats ter gelegenheid van zijn Belgische 5000m-titel in Nijvel.
Dé gelegenheid om onze "kliek" eens te vereeuwigen op foto.
Dé gelegenheid om onze "kliek" eens te vereeuwigen op foto.
... met onze kampioen ... en trainingsmakker Kristof
... trainingsmaatje Miranda en Véronique
En natuurlijk mag Etienne niet ontbreken ...
Onze toffe bende ... Miranda, ik, Véronique, Kristof, Mats ... en Etienne die voor de vrolijke noot zorgt
3de op 1000 m in 2'57"99 tijdens Memorial Van Damme (27/08)
E...I...N...D...E...L...I...J...K... Wat ik al weken in de benen heb, is er vrijdagavond uitgekomen ! Een nieuw PR op 1000 m, en een fantastische 3de plaats na de scholierentoppers Camilla De Bleecker en Jenna Wyns : 2'57"99 (een verbetering met 4,5").
Na de twee finales van de ING Kid-Run als miniem, kreeg ik een 10-tal dagen geleden een nieuwe uitnodiging om deel te nemen aan de grote "Memorial" in Brussel. In het voorprogramma stond een 1000 m geprogrammeerd met de beste 16 scholieren (op basis van de besttijden op 800 m en 1500 m). Ondanks enkele afmeldingen stond toch nog een héél sterk deelnemersveld aan de start.
Omdat we liefst 30' voor de start al moesten klaar zijn, moest mijn opwarming vrij vroeg beginnen. Naast de gebouwen van het BOIC hadden de organisatoren een opwarmterrein voorzien.
Na de twee finales van de ING Kid-Run als miniem, kreeg ik een 10-tal dagen geleden een nieuwe uitnodiging om deel te nemen aan de grote "Memorial" in Brussel. In het voorprogramma stond een 1000 m geprogrammeerd met de beste 16 scholieren (op basis van de besttijden op 800 m en 1500 m). Ondanks enkele afmeldingen stond toch nog een héél sterk deelnemersveld aan de start.
Omdat we liefst 30' voor de start al moesten klaar zijn, moest mijn opwarming vrij vroeg beginnen. Naast de gebouwen van het BOIC hadden de organisatoren een opwarmterrein voorzien.
...eerst de juiste muziek zoeken...en ontspannen keuvelen met Donna...
Daarna was het even wachten in de "call room", tot we met het atletenbusje naar het stadion werden gebracht ... fantastisch om dit toch eens te mogen meemaken.
... en dan mochten we ons eindelijk opmaken voor onze wedstrijd. Het stadion was om 18u06 nog niet volgelopen, maar de sfeer die er heerste was toch uniek.
Ik startte zeer goed, en nestelde mij in 6de-7de positie. De twee topfavorieten, Camilla en Jenna, gaven het tempo aan.
Na 300 m versnelde Camilla. Jenna ging mee. Het kopwerk in de achtervolgende groep werd door Isabelle Cortvriendt verricht. In mijn onmiddellijke buurt liepen Louise Carton, Nena Leunis, Evelin Van Havere en Hanne Pardaens.
Terwijl goud en zilver verdeeld was, "ontplofte" de wedstrijd in de achtervolging op 300 m van het einde. Ik kon goed meeschuiven, remonteerde Hanne op 100 m van het einde, en kreeg toen uitzicht op de 3de podiumplaats ... wat mij nog een extra boost gaf ... ik kreeg Louise te pakken tijdens de laatste 60 m ... brons en eindelijk een duik beneden 3' ... ongelooflijk.
Na 300 m versnelde Camilla. Jenna ging mee. Het kopwerk in de achtervolgende groep werd door Isabelle Cortvriendt verricht. In mijn onmiddellijke buurt liepen Louise Carton, Nena Leunis, Evelin Van Havere en Hanne Pardaens.
Terwijl goud en zilver verdeeld was, "ontplofte" de wedstrijd in de achtervolging op 300 m van het einde. Ik kon goed meeschuiven, remonteerde Hanne op 100 m van het einde, en kreeg toen uitzicht op de 3de podiumplaats ... wat mij nog een extra boost gaf ... ik kreeg Louise te pakken tijdens de laatste 60 m ... brons en eindelijk een duik beneden 3' ... ongelooflijk.
Jammer dat enkel de winnaar op het podium mocht ... Jenna en ik kregen onze medailles onmiddellijk na de aankomst.
Meer foto's kunnen jullie vinden in mijn fotoalbum. Bedankt Marc, en alle andere fotografen.
Meer foto's kunnen jullie vinden in mijn fotoalbum. Bedankt Marc, en alle andere fotografen.
Memorial Van Damme
1000 METER
1 1 Matthijssens Donna ACBR
2 2 Pardaens Hanne ACP
3 3 Adriaens Jenthé DUFF
4 4 Vandevyvere Michele FLAC
5 5 Leunis Nena RCG
6 6 Van Havere Evelin RCG
7 7 Meert Soraya LAT
8 8 Schouten Aria VMOL
9 9 Cortvriendt Isabelle AVT
10 10 Van De Velde Julie FLAC
11 11 Luyssen Aline AZW
12 12 Van De Vel Sara ABES
13 13 Carton Louise HCO
14 14 Bernaerts Soline DAC
15 15 Wyns Jenna VAC
16 16 De Bleecker Camilla DEIN
1 1 Matthijssens Donna ACBR
2 2 Pardaens Hanne ACP
3 3 Adriaens Jenthé DUFF
4 4 Vandevyvere Michele FLAC
5 5 Leunis Nena RCG
6 6 Van Havere Evelin RCG
7 7 Meert Soraya LAT
8 8 Schouten Aria VMOL
9 9 Cortvriendt Isabelle AVT
10 10 Van De Velde Julie FLAC
11 11 Luyssen Aline AZW
12 12 Van De Vel Sara ABES
13 13 Carton Louise HCO
14 14 Bernaerts Soline DAC
15 15 Wyns Jenna VAC
16 16 De Bleecker Camilla DEIN
Een kampioenschap om héél snel te vergeten ... VAL-kampioenschap in Ninove (15/8)
Vooraf werd aangekondigd : het zou een open wedstrijd worden. Enkel de Oostendse Louise Carton stak er met haar tijd (2'12") boven uit ... de volgende 10 atleten hadden besttijden tussen 2'14" en 2'20" ... het kon dus alle kanten uit.
En het werd inderdaad een open wedstrijd met een vrije verrassende, maar verdiende, winnares : Louise Wastijn van AV Roeselare. Alleen bleef mijn deel beperkt tot een figurantenrol : laatste in mijn reeks (2'29"), en geen enkel moment de indruk gegeven op meer aanspraak te kunnen maken.
In "zak en as" zat ik na de wedstrijd ... zó ontgoocheld ! Onverklaarbaar ... hoe kon dit gebeuren ? Een dikke week geleden liep ik spelenderwijze 2'20", en nu dit ? ...
Ik was er nochtans klaar voor ... de laatste 3 weken loopt het erg vlot op training, geen lichamelijke ongemakjes ...
... alleen wil het "koppeke" blijkbaar niet altijd mee ...
Ik had de 4de besttijd van alle deelnemers, en trok dan ook met enige ambitie naar het kampioenschap^. Té veel verwachtingen blijkbaar ... en nochtans hebben mijn trainers mij hiervoor bij de aanvang van het zomerseizoen gewaarschuwd : "Geef jezelf de tijd om jouw lichaam te laten wennen aan onze manier van trainen, en focus niet te hard op tijden ! ..."
Hoe zegt men dat ? ... Een verwittigd mens is er twee waard ? ... Diegene die deze wijze woorden uitsprak, heeft blijkbaar geen rekening gehouden met mijn karakter(tje).
Enfin, het was een fiasco, en ik denk dat ik daar niet meer woorden moet aan vuil maken.
Intussen is die ontgoocheling (in een impulsieve bui wou ik er meteen de brui aan geven ...) - na het nodige oplapwerk en peptalk van Etienne en Véro - alweer doorgespoeld, en staat mijn neus alweer in de juiste richting.
In samenspraak met mijn trainers heb ik dan ook besloten het Belgisch kampioenschap (3000 m), alsook de Interprovinciale wedstrijd in Jambes de week later (800 m) aan mij te laten voorbijgaan. Vanaf de Memorial Van Damme staat alles dus in het teken van het veldloopseizoen.
De 1000 m-wedstrijd in het Koning Boudewijnstadion op 27 augustus - in het voorprogramma van de "grote" Memorial, zal dus mijn laatste wedstrijd van dit zomerseizoen worden.
En het werd inderdaad een open wedstrijd met een vrije verrassende, maar verdiende, winnares : Louise Wastijn van AV Roeselare. Alleen bleef mijn deel beperkt tot een figurantenrol : laatste in mijn reeks (2'29"), en geen enkel moment de indruk gegeven op meer aanspraak te kunnen maken.
In "zak en as" zat ik na de wedstrijd ... zó ontgoocheld ! Onverklaarbaar ... hoe kon dit gebeuren ? Een dikke week geleden liep ik spelenderwijze 2'20", en nu dit ? ...
Ik was er nochtans klaar voor ... de laatste 3 weken loopt het erg vlot op training, geen lichamelijke ongemakjes ...
... alleen wil het "koppeke" blijkbaar niet altijd mee ...
Ik had de 4de besttijd van alle deelnemers, en trok dan ook met enige ambitie naar het kampioenschap^. Té veel verwachtingen blijkbaar ... en nochtans hebben mijn trainers mij hiervoor bij de aanvang van het zomerseizoen gewaarschuwd : "Geef jezelf de tijd om jouw lichaam te laten wennen aan onze manier van trainen, en focus niet te hard op tijden ! ..."
Hoe zegt men dat ? ... Een verwittigd mens is er twee waard ? ... Diegene die deze wijze woorden uitsprak, heeft blijkbaar geen rekening gehouden met mijn karakter(tje).
Enfin, het was een fiasco, en ik denk dat ik daar niet meer woorden moet aan vuil maken.
Intussen is die ontgoocheling (in een impulsieve bui wou ik er meteen de brui aan geven ...) - na het nodige oplapwerk en peptalk van Etienne en Véro - alweer doorgespoeld, en staat mijn neus alweer in de juiste richting.
In samenspraak met mijn trainers heb ik dan ook besloten het Belgisch kampioenschap (3000 m), alsook de Interprovinciale wedstrijd in Jambes de week later (800 m) aan mij te laten voorbijgaan. Vanaf de Memorial Van Damme staat alles dus in het teken van het veldloopseizoen.
De 1000 m-wedstrijd in het Koning Boudewijnstadion op 27 augustus - in het voorprogramma van de "grote" Memorial, zal dus mijn laatste wedstrijd van dit zomerseizoen worden.
Een bevredigende slotronde tijdens de Mijl op B-meeting in Vilvoorde (10/8)
Omdat mijn trainingsgenoten Mats (Lunders) en Miranda (Bogaerts) naar de B-meeting in Vilvoorde zouden afzakken, en ik - na mijn 1500 m in Ninove - met een beter gevoel wou afzakken richting VAL-kampioenschappen, trok ook ik in Vilvoorde mijn spikes aan.
Op het programma een "Mijl". Slechte weersomstandigheden, wat ook het geringe aantal deelnemers (10) zal verklaren. Nochtans een wedstrijd waar de eerste 6 atleten een geldprijs in ontvangst mochten nemen ...
Met een "luxe-haas" als topper Sandra Schenkel werd vanaf de aanvang stevig tempo gemaakt. Ik wou mij niet vergalopperen, en nestelde mij op kop van een achtervolgend groepje ... Sofie Van Accom was de enige die wou/kon meelopen in de tred van de haas.
Sofie won dan ook de wedstrijd.
In de achtervolging ging het iets minder snel ... ongeveer 3'25" op 1000 m ... meteen het sein om mijn versnelling in te zetten. Dankzij een stevige slotronde eindigde ik 2de in 5'19" ... boven mijn PR, maar toch voldoende om er een goed gevoel (en 40 €) aan over te houden.
Op het programma een "Mijl". Slechte weersomstandigheden, wat ook het geringe aantal deelnemers (10) zal verklaren. Nochtans een wedstrijd waar de eerste 6 atleten een geldprijs in ontvangst mochten nemen ...
Met een "luxe-haas" als topper Sandra Schenkel werd vanaf de aanvang stevig tempo gemaakt. Ik wou mij niet vergalopperen, en nestelde mij op kop van een achtervolgend groepje ... Sofie Van Accom was de enige die wou/kon meelopen in de tred van de haas.
Sofie won dan ook de wedstrijd.
In de achtervolging ging het iets minder snel ... ongeveer 3'25" op 1000 m ... meteen het sein om mijn versnelling in te zetten. Dankzij een stevige slotronde eindigde ik 2de in 5'19" ... boven mijn PR, maar toch voldoende om er een goed gevoel (en 40 €) aan over te houden.
Flanders Cup in Ninove (7/8) ... alweer een erbarmelijk slechte 1500 m ...
Met hoge verwachtingen vertrokken naar Ninove...met lege handen huiswaarts gekeerd.
Aan de kwaliteit van de atleten in mijn reeks zal het niet gelegen hebben. Ik was immers ingedeeld in de snelste reeks van het naprogramma.
Vooraf werd aangekondigd dat juniore Sofie Gallein een tijd ambieerde van om en bij 4'30", dus tempo zou er ook worden gemaakt.
Alles was aanwezig om een snelle tijd te lopen...het lukte alleen niet.
De aanvangsronde was relatief traag, waarna het tempo met een ruk de hoogte werd ingejaagd. Ik kon nog aanklampen tot 800 m, maar dan was het beste er alweer af.
Teleurgesteld liep ik over de meet in 5'02"59...het reflecteert alweer niet wat ik in de benen zou moeten hebben momenteel. Verder blijven werken, is de boodschap ...
Aan de kwaliteit van de atleten in mijn reeks zal het niet gelegen hebben. Ik was immers ingedeeld in de snelste reeks van het naprogramma.
Vooraf werd aangekondigd dat juniore Sofie Gallein een tijd ambieerde van om en bij 4'30", dus tempo zou er ook worden gemaakt.
Alles was aanwezig om een snelle tijd te lopen...het lukte alleen niet.
De aanvangsronde was relatief traag, waarna het tempo met een ruk de hoogte werd ingejaagd. Ik kon nog aanklampen tot 800 m, maar dan was het beste er alweer af.
Teleurgesteld liep ik over de meet in 5'02"59...het reflecteert alweer niet wat ik in de benen zou moeten hebben momenteel. Verder blijven werken, is de boodschap ...
Qualitrap-meeting (3/8) in Oordegem
Op maandagochtend - na een terugreis zondag van 1100 km - even overleg gepleegd met Véronique en Etienne omtrent het verdere verloop van de trainingen in de aanloop naar het Vlaams kampioenschap op 15 augustus ... " Of ik zin had in een wedstrijdje dinsdagavond i.p.v. de geplande training af te werken ?" ... en of (!), het was maar een woord ...
Dus trokken we gisteravond richting Oordegem voor een 800 m. Om 19u30 lopen, dus om 17u15 ruim op tijd vertrokken ... dat was echter zonder rekening te houden met de gebruikelijke files onderweg ...
Na een autorit(je) van 1u40' parkeerden wij om 19u00 onze auto aan het Bloso-domein ... er restte mij weinig tijd voor een degelijke opwarming.
Ik kon net voor de start dan ook weinig zeggen over "hoe de benen aanvoelden". Toch een beetje voorzichtig starten dan maar ...
Na 100 m namen Nena Leunis en Laura Van Havere de koppositie ... ik nestelde mij vlak achter hen. Het aanvangstempo was zeker niet te snel, en dat had ook een Brugse atlete opgemerkt. Zij nam dan ook resoluut de leiding na 200 m. Nena pikte haar wagonnetje aan. Ik bleef net even te lang achter Laura lopen, zodat er een gat van 10 m gaapte tussen Nena en mij.
Op achtervolgen aangewezen dus ... metertje per metertje begon ik aan mijn achterstand te knagen ... kwam na 450 m bij, en over Nena, en plaatste een versnelling.
De tijd bij de doortocht na 400 m (ik denk 1'11" à 1'12") was niet snel genoeg om nog een mooie tijd te garanderen, maar met mijn 1ste plaats in 2'20"15, en een sterke eindrush ben ik zeker tevreden.
Dus trokken we gisteravond richting Oordegem voor een 800 m. Om 19u30 lopen, dus om 17u15 ruim op tijd vertrokken ... dat was echter zonder rekening te houden met de gebruikelijke files onderweg ...
Na een autorit(je) van 1u40' parkeerden wij om 19u00 onze auto aan het Bloso-domein ... er restte mij weinig tijd voor een degelijke opwarming.
Ik kon net voor de start dan ook weinig zeggen over "hoe de benen aanvoelden". Toch een beetje voorzichtig starten dan maar ...
Na 100 m namen Nena Leunis en Laura Van Havere de koppositie ... ik nestelde mij vlak achter hen. Het aanvangstempo was zeker niet te snel, en dat had ook een Brugse atlete opgemerkt. Zij nam dan ook resoluut de leiding na 200 m. Nena pikte haar wagonnetje aan. Ik bleef net even te lang achter Laura lopen, zodat er een gat van 10 m gaapte tussen Nena en mij.
Op achtervolgen aangewezen dus ... metertje per metertje begon ik aan mijn achterstand te knagen ... kwam na 450 m bij, en over Nena, en plaatste een versnelling.
De tijd bij de doortocht na 400 m (ik denk 1'11" à 1'12") was niet snel genoeg om nog een mooie tijd te garanderen, maar met mijn 1ste plaats in 2'20"15, en een sterke eindrush ben ik zeker tevreden.
KBC-Nacht ... gevonden op www.losseveter.nl
Onze eigen "Tour de France"
Even een update voor het thuisfront ...
Na twee mindere dagen is het zonnetje hier weer volop van de partij.
Was het die stralende zon ? Of waren het de "Andy's" of "Alberto's" uit de Tour de France die ons inspireerden ? ...
... Feit is dat we ons vandaag hebben laten verleiden tot een stevig fietstochtje.
Startplaats was het nabijgelegen Cap de l'Homy. Tussen deze badplaats en Vieille St. Girons is een prachtige fietsroute uitgetekend, die - gelijklopend met de kustlijn - dwars door de bossen van Lit-et-Mixe en St. Girons loopt. Prachtige bossen, mooie natuur, zelfs een hertje kwam op een bepaald ogenblik onze inspanningen aanschouwen, ... maar moet bij het zien van al die inspanningen behoorlijk geschrokken zijn ... het verdween immers even snel als het gekomen was ...
Eén groot nadeel aan deze fietsroute : GEEN meter vlak was er te vinden.
Na twee mindere dagen is het zonnetje hier weer volop van de partij.
Was het die stralende zon ? Of waren het de "Andy's" of "Alberto's" uit de Tour de France die ons inspireerden ? ...
... Feit is dat we ons vandaag hebben laten verleiden tot een stevig fietstochtje.
Startplaats was het nabijgelegen Cap de l'Homy. Tussen deze badplaats en Vieille St. Girons is een prachtige fietsroute uitgetekend, die - gelijklopend met de kustlijn - dwars door de bossen van Lit-et-Mixe en St. Girons loopt. Prachtige bossen, mooie natuur, zelfs een hertje kwam op een bepaald ogenblik onze inspanningen aanschouwen, ... maar moet bij het zien van al die inspanningen behoorlijk geschrokken zijn ... het verdween immers even snel als het gekomen was ...
Eén groot nadeel aan deze fietsroute : GEEN meter vlak was er te vinden.
Een eerste tussenstop maakten wij aan "Etang de Léon". Een deugddoende picnic werd hier, aan de oevers van dit mooie meer, naar binnen gespeeld, gevolgd door een chocolademousse en/of ijsje met de kleurrijke naam "Robin du bois".
Deze kaloriebommen moeten ons wel degelijk goed gedaan hebben, want er werd nadien stevig vaart gezet richting St. Girons. Hier hielden we opnieuw even halt. Hoge duinen, gevolgd door een oceaan waar menig surfer zijn hartje zou kunnen ophalen. Puur genieten was het daar.
De laatste loodjes wegen echter het zwaarst. De laatste 10 km werden bemoeilijkt door een stevige wind, en voor mama begonnen de heuveltjes stilaan de proporties aan te nemen van de Tourmalet ... wat voor papa dan weer het sein was om "onnozel" te doen.
En de bergprijs ? ... Die ging naar mama ... al doopten we de "bolletjestrui" voor die gelegenheid "sterretjestrui" ... want dat zag ze méér dan genoeg die laatste helling ...
La douce France
Voor ons vertrek naar Frankrijk maakte ik vorige week woensdag in Ninove nog even een uitstapje naar 3000 m ... eentje om te proberen, laat ons het zo stellen ... het resultaat (10'56"91) was ondergeschikt. Het gevoel dat ik er heb overgehouden (een goede 2600 m + een slechte laatste ronde) is belangrijker.
Dan onze koffers gepakt, en voor een 14-daagse vakantie vertrokken richting Atlantische oceaan ... een ritje van 1090 km, wat ons in het Franse dorpje Lit-et-Mixe heeft gebracht ... waar we ons dus nu bevinden.
Mooi weer, lekker eten en een schitterende omgeving waar we het aangename (lees: zonnen, zwemmen, tennissen, fietsen, e.d.) kunnen koppelen aan het nuttige (trainen).
Ik kan hier mijn trainingen zowel op de piste afwerken als in de mooie pijnbossen tussen Lit-et-Mixe en Cap de l' Homy.
Gisteren maakten we van de gelegenheid gebruik om de "Tour de France" - die "Les Landes" doorkruiste - te gaan bekijken in het dorpje Sore. Een unieke belevenis door de sfeer die er in dat kleine dorpje heerste ... beslist de moeite waard.
Dan onze koffers gepakt, en voor een 14-daagse vakantie vertrokken richting Atlantische oceaan ... een ritje van 1090 km, wat ons in het Franse dorpje Lit-et-Mixe heeft gebracht ... waar we ons dus nu bevinden.
Mooi weer, lekker eten en een schitterende omgeving waar we het aangename (lees: zonnen, zwemmen, tennissen, fietsen, e.d.) kunnen koppelen aan het nuttige (trainen).
Ik kan hier mijn trainingen zowel op de piste afwerken als in de mooie pijnbossen tussen Lit-et-Mixe en Cap de l' Homy.
Gisteren maakten we van de gelegenheid gebruik om de "Tour de France" - die "Les Landes" doorkruiste - te gaan bekijken in het dorpje Sore. Een unieke belevenis door de sfeer die er in dat kleine dorpje heerste ... beslist de moeite waard.
Doortocht van de "Tour de France" in Sore (Hautes Landes), op 70 km van de aankomst in Bordeaux.
Nieuw PR op 800 m (2'16"96) tijdens KBC-Nacht van de Atletiek in Heusden-Zolder
35° Celsius ... velen zouden dan denken aan een terrasje in de schaduw, of een verfrissende duik in één of ander zwembad ...
Atleten zijn echter uit een ander hout gesneden, en zelfs in deze tropische omstandigheden vonden gisteren alweer héél wat atleten de weg naar het mooie stadion De Veen in Heusden-Zolder voor de jaarlijkse editie van de KBC-Nacht.
Vooraf had ik mij - in tegenstelling tot de voorbije jaren - niet ingeschreven voor het jeugdprogramma, doch wel voor de "nationale" reeksen (2'18" was de limiettijd).
Klokslag 17u00 werd ik met een 7-tal andere meisjes (o.a. 4 Nederlandse atleten) op het broeierig hete tartan van start geschoten.
Tempomaakster Hanne Schoofs gooide er meteen de beuk in ... te snel voor mij ... ik was al blij dat ik mijn wagonnetje kon aanpikken aan 't staartje van de groep.
Na 300 m haalde ik provinciaal 800 m-kampioene Donna Matthijssens en een Nederlands meisje in, en kon ik op zoek gaan naar aansluiting bij het eerste groepje.
Doortocht na 400 m : 68".
Voor mij een Nederlandse seniore, die de aansluiting bij het kopkwartet evenmin kon bewerkstelligen ... ik wachtte tot de rechte lijn om haar te passeren en zette mijn remonte verder ... kreeg nog één meisje te pakken ... maar het koptrio, met o.a. de Gentse Ameloot mocht spurten voor de zege.
Ik eindigde 4de in een nieuw PR : 2'16"96" ... het bewijs dat ik moet blijven geloven in mijn eigen kunnen, en zoals mijn trainers Véronique en Etienne zeggen ... "geduld hebben ... als ik hun trainingen nauwkeurig volg, zal dit ongetwijfeld op termijn resulteren in goede prestaties ..."
Atleten zijn echter uit een ander hout gesneden, en zelfs in deze tropische omstandigheden vonden gisteren alweer héél wat atleten de weg naar het mooie stadion De Veen in Heusden-Zolder voor de jaarlijkse editie van de KBC-Nacht.
Vooraf had ik mij - in tegenstelling tot de voorbije jaren - niet ingeschreven voor het jeugdprogramma, doch wel voor de "nationale" reeksen (2'18" was de limiettijd).
Klokslag 17u00 werd ik met een 7-tal andere meisjes (o.a. 4 Nederlandse atleten) op het broeierig hete tartan van start geschoten.
Tempomaakster Hanne Schoofs gooide er meteen de beuk in ... te snel voor mij ... ik was al blij dat ik mijn wagonnetje kon aanpikken aan 't staartje van de groep.
Na 300 m haalde ik provinciaal 800 m-kampioene Donna Matthijssens en een Nederlands meisje in, en kon ik op zoek gaan naar aansluiting bij het eerste groepje.
Doortocht na 400 m : 68".
Voor mij een Nederlandse seniore, die de aansluiting bij het kopkwartet evenmin kon bewerkstelligen ... ik wachtte tot de rechte lijn om haar te passeren en zette mijn remonte verder ... kreeg nog één meisje te pakken ... maar het koptrio, met o.a. de Gentse Ameloot mocht spurten voor de zege.
Ik eindigde 4de in een nieuw PR : 2'16"96" ... het bewijs dat ik moet blijven geloven in mijn eigen kunnen, en zoals mijn trainers Véronique en Etienne zeggen ... "geduld hebben ... als ik hun trainingen nauwkeurig volg, zal dit ongetwijfeld op termijn resulteren in goede prestaties ..."
